SANKTUARIUM M. B. NIEPOKALANEJ PRZEWODNICZKI W PRZASNYSZU

Drodzy Bracia, Siostry i Przyjaciele

Drodzy Bracia, Siostry i Przyjaciele Rodziny Pasjonistowskiej,

Życzę wam radosnego świętowania!

Piszę, aby powiedzieć, że jesteście zawsze w moich myślach i modlitwach, zwłaszcza, kiedy obchodzimy święto naszego Ojca i Założyciela, św. Pawła od Krzyża. W czasie tej uroczystości, dziękujemy Bogu za dar Pawła Danei, który rozważając Krzyż i Mękę Jezusa został zainspirowany do przeżywania i docenienia miłosiernej miłości Boga, dla niego i dla całej ludzkości. Dziś w Rodzinie Pasjonistów nadal czerpiemy inspirację od Pawła od Krzyża, kiedy ślubujemy podtrzymywać i głosić wspomnienie Męki Jezusa Chrystusa jako „największe i przemożne dzieło Bożej miłości”. To tłumaczy naszą misję „głoszenia Ewangelii Męki życiem i apostolatem” (Konst. nr 2),  oraz w naszą posługą modlitwy i pojednania.

W tym kontekście, chciałbym podzielić się z wami refleksją emerytowanego papieża Benedykta XVI, dotyczącą teologii krzyża u św. Pawła Apostoła:

Św. Paweł dał godną podziwu syntezę teologii krzyża w Drugim Liście do Koryntian (5,14-21), gdzie wszystko zawarte zostało w dwóch podstawowych stwierdzeniach: z jednej strony Chrystus, którego Bóg dla nas uczynił grzechem (w. 21), umarł za wszystkich (w. 14); z drugiej, Bóg pojednał nas ze sobą, nie przypisując nam naszych win (w. 18-20). To dzięki temu „posłannictwu jednania” wszelka niewola została już wykupiona (por. 1 Kor 6,20; 7,23). Tu okazuje się, jak to wszystko ważne jest dla naszego życia. My także powinniśmy wejść w to „posłannictwo jednania”, które zakłada stałą rezygnację z własnej wyższości i wybór głupstwa miłości. Św. Paweł wyrzekł się własnego życia, oddając się całkowicie posłudze pojednania, krzyża, który jest zbawieniem dla nas wszystkich. I to powinniśmy my także umieć robić: naszą siłę odnaleźć możemy w pokorze miłości, a naszą mądrość w słabości wyrzeczenia, aby wejść w ten sposób w moc Bożą. Wszyscy musimy ukształtować nasze życie na tej prawdziwej mądrości: nie żyć dla siebie samych, lecz żyć w wierze w tego Boga, o którym wszyscy możemy powiedzieć: „Umiłował mnie i dał siebie samego za mnie”. (Benedykt XVI – Katecheza z 29.10.2008 r.)

Módlmy się o łaskę, aby być świadkami miłosiernej miłości Boga i być szafarzami pojednania i pokoju, w naszych wspólnotach, naszych rodzinach i naszym społeczeństwie.

Przez wstawiennictwo św. Pawła od Krzyża, niech nasze Zgromadzenie będzie pobłogosławione wieloma towarzyszami – zarówno zakonnikami jak i świeckimi – którzy będą inspirować i prowadzić innych, do odnalezienia życia i nadziei w Męce Jezusa.

„Męka Jezusa niech będzie zawsze w naszych sercach”.

Z braterskim pozdrowieniem,

o. Joachim Rego CP

Przełożony Generalny