SANKTUARIUM M. B. NIEPOKALANEJ PRZEWODNICZKI W PRZASNYSZU

Apostolat

Nawiązując do ważnych wymogów, jakie nakłada na nas powołanie przez Ojca Założyciela, aby naśladować Chrystusa Ukrzyżowanego, ustawicznie dążymy do czynienia z Ewangelii Chrystusa najwyższej reguły i kryterium życia; pragniemy z silną wolą żyć i pracować we wspólnocie braterskiej, zachowując Konstytucje w duchu świętego Pawła od Krzyża; dążymy wytrwale do wzrastania w nas ducha modlitwy, ucząc innych modlenia się, w końcu zmierzamy z gorliwością i troskliwą uwagą na potrzeby ludzi, naszych braci, do prowadzenia ich przez posłannictwo Krzyża ku pełni powołania chrześcijańskiego
(Konstytucje Pasjonistów)

Pasjoniści realizują swój charyzmat poprzez rozmaite formy apostolatu. W polskiej prowincji jest to przede wszystkim praca w parafiach i wszystkie obowiązki, które z tym się wiążą, jak również głoszenie misji ludowych i rekolekcji, szczególnie w Adwencie i w Wielkim Poście. Niektórzy angażują się w rozmaite ruchy i stowarzyszenia, działające przy naszych klasztorach. Szczególną wspólnota związana z polską prowincją jest Rodzina Matki Pięknej Miłości, założona przez ojca Dominika Busztę. We wszystkich tych apostolatach pasjoniści starają się znajdować sposobność do wypełniania swojego posłannictwa, jakim jest głoszenie męki Pańskiej. Czasem jest to głoszenie jej wprost jak czynią to ojcowie podczas prowadzonych rekolekcji, a czasem jest to świadectwo łączności z Ukrzyżowanym poprzez trud codziennej pracy apostolskiej czy posługi brata zakonnego.

Niechaj nie minie ani jeden dzień, w którym nie poświęcilibyście pół godziny albo przynajmniej kwadransa czasu na pobożne rozmyślanie o bolesnej Męce Odkupiciela Jezusa Chrystusa. Jeśli będziecie to czynić, ujrzycie cuda Boskiego Miłosierdzia.
(Św. Paweł od Krzyża)

Gdy zwalą się na Ciebie utrapienia, weźmij do ręki Jezusa Ukrzyżowanego i posłuchaj kazania. O, jak cudowną naukę usłyszysz! Jak szybko uciszy się i uspokoi Twoje serce! O, umiłowany Krzyżu, o święty Krzyżu, Drzewo życia, na którym zawisło życie wieczne. Pozdrawiam Cię i przytulam do serca. O, umiłowane Rany, o najświętsze Rany, o Boskie Rany, jesteście moją nadzieją!
(Św. Paweł od Krzyża)